Planszowa gra Dungeons & Dragons (TTRPG) jest korzystna dla osób z autyzmem

Badano doświadczenia dorosłych z autyzmem w grupach graczy. Gry stworzyły komfortowe środowisko, które umożliwiało pokonywanie obaw i pozwalało graczom nawiązać kontakty z innymi. Złagodziło ono negatywne emocje uczestników związane z interakcją społeczną i wyeliminowało potrzebę maskowania się, ponieważ byli w towarzystwie innych osób z autyzmem, które dzieliły wspólne zainteresowania.

Ukrywanie objawów autyzmu często spowodowane jest brakiem pewności siebie w komunikacji z innymi i niepewnością co do tego, jak ludzie będą ich spostrzegać.

Gracze byli zmotywowani do doświadczania więzi społecznych i bezpiecznych relacji w grupie, co zaspokajało ich pragnienie kontaktu z innymi. Zauważali jednak, że to jest trudne w codziennym życiu, poza sytuacją gry. Ciekawe byłoby wykorzystanie tego typu gier w pracy z grupami o mieszanych neurotypach, a także włączanie w fabułę postaci z neuroróżnorodną tożsamością. Taka sytuacja mogłaby zmniejszyć problem podwójnej empatii. Polega on na tym, że osoby z autyzmem i neurotypowe mają trudności we wzajemnym zrozumieniu swoich perspektyw.

Źródło:

„A critical hit: Dungeons and Dragons as a buff for autistic people”

Autism, 21.08.2024 r. (online)

tutaj

Badania podłużne: różne ścieżki rozwoju zachowań społeczno-emocjonalnych w autyzmie są związane z wiekiem stawianej diagnozy

Silne zróżnicowanie heterogeniczności (różnorodności) objawów autyzmu ma związek z wiekiem diagnozy. Najwcześniejsze oznaki autyzmu nie muszą wyraźnie ujawniać się w pierwszych trzech latach życia.

Wcześniejsza diagnoza: niższe zdolności społeczne i komunikacyjne we wczesnym dzieciństwie. Późniejsza diagnoza: zwiększone trudności społeczno-emocjonalne w okresie dojrzewania i korelacje genetyczne z ADHD, problemami ze zdrowiem psychicznym oraz traumą.

Źródło:

„An axis of genetic heterogeneity in autism is indexed by age at diagnosis and is associated with varying developmental and mental health profiles”

medRxiv The preprint server for Health Sciences, 02.08.2024 r. (online)

tutaj

Wpływ leczenia farmakologicznego ADHD na jakość życia

Leki stosowane w ADHD powodują zmniejszenie głównych objawów. Pojawiają się też inne efekty: poprawa funkcji wykonawczych (pamięci roboczej, planowania i organizacji działania). Ponadto zarówno leki stymulujące, jak i niestymulujące są skuteczne w poprawie jakości życia u osób z ADHD. Efekty są umiarkowane (lepsze w przypadku leków stymulujących), jednak istotnie skuteczniejsze niż placebo.

Źródło:

„Systematic Review and Meta-Analysis: Effects of Pharmacological Treatment for Attention-Deficit/Hyperactivity Disorder on Quality of Life”

Journal of the American Academy of Child and Adolescent Psychiatry, 29 maja 2024 r. (online)

tutaj

Wczesne funkcjonowanie sensomotoryczne dzieci z autyzmem

Nietypowe funkcjonowanie sensomotoryczne (wzorce ruchu) u małych dzieci z autyzmem wiąże się z niższym IQ. Wyższy iloraz inteligencji w autyzmie wiąże się z typowymi cechami motorycznymi.

Gorsze funkcjonowanie sensoryczno-motoryczne jest kluczową cechą dzieci (w wieku do 30 miesięcy) z autyzmem i niskim IQ.

Cechy sensomotoryczne dzieci z ASD o wyższym IQ były niemal nieodróżnialne w porównaniu do tych, które rozwijają się w sposób typowy.

Praca terapeutyczna w przypadku małych dzieci z autyzmem o niższym IQ wymaga więc skupienia się na poprawie zarówno umiejętności sensomotorycznych, jak i poznawczych.

Źródło:

„Sensorimotor variability distinguishes early features of cognition in toddlers with autism”

iScience, volume 27 (9), 07 sierpnia 2024 r. (online)

tutaj

Podatność osób z autyzmem na doświadczenia traumatyczne (PTSD)

Osoby ze spektrum autyzmu mogą być szczególnie podatne na zespół stresu pourazowego (PTSD). Nawet łagodne czynniki stresujące, które zazwyczaj nie wpływają na innych (np. wejście do szczególnie hałaśliwego lub nieznanego miejsca) mogą wywołać u nich PTSD.

Wskazuje to na ich zwiększoną wrażliwość na doświadczenia traumatyczne. PTSD może nasilać niektóre cechy neuroatypowe, szczególnie powtarzalne zachowania (stimy).

Naukowcy odkryli w modelu zwierzęcym zmiany na poziomie komórkowym i strukturalnym w korze przedczołowej mózgu, z których wynika rozwój pamięci podobnej do PTSD u myszy z autyzmem. Przyczynia się to do zwiększonej wrażliwości na stres.

Obecnie trudno jest zdiagnozować PTSD u osób z autyzmem. Wczesne wykrywanie może mieć kluczowe znaczenie, zwłaszcza jeśli PTSD nasila podstawowe trudności związane z objawami spektrum autyzmu.

Źródło:
„Parvalbumin interneuron activity in autism underlies susceptibility to PTSD-like memory formation”
iScience, volume 27 (5), 15 kwietnia 2024 r. (online)
tutaj

Ryzyko znęcania się w szkole jest nawet trzykrotnie wyższe u dzieci z zaburzeniami neurorozwojowymi

W badaniu hiszpańskim 35% dzieci z ADHD w wieku szkolnym doświadczyło jakiejś formy znęcania się lub wykluczenia społecznego.

Problem jest większy u dzieci z objawami z wszystkich trzech sfer: deficytem uwagi, nadpobudliwością i impulsywnością.

58% dzieci w wieku szkolnym z ASD, u których występują problemy z zachowaniem oraz trudności w interakcjach społecznych i komunikacji, czuło się wyobcowanych/wykluczonych.

W przypadku współistnienia tych zaburzeń pojawiało się silniejsze poczucie izolacji społecznej.

Znęcanie się ma długotrwałe konsekwencje i zwiększa poziom lęku w w interakcjach społecznych. Posiadanie diagnozy ASD i/lub ADHD, a także poczucie bycia ofiarą nasila problemy emocjonalne, również w przyszłości.

Źródło:

„Self-perceived bullying victimization in pre-adolescents on the autism spectrum: EPINED study”

Autism, 16 kwietnia 2024 r. (online)

tutaj