Wczesne funkcjonowanie sensomotoryczne dzieci z autyzmem

Nietypowe funkcjonowanie sensomotoryczne (wzorce ruchu) u małych dzieci z autyzmem wiąże się z niższym IQ. Wyższy iloraz inteligencji w autyzmie wiąże się z typowymi cechami motorycznymi.

Gorsze funkcjonowanie sensoryczno-motoryczne jest kluczową cechą dzieci (w wieku do 30 miesięcy) z autyzmem i niskim IQ.

Cechy sensomotoryczne dzieci z ASD o wyższym IQ były niemal nieodróżnialne w porównaniu do tych, które rozwijają się w sposób typowy.

Praca terapeutyczna w przypadku małych dzieci z autyzmem o niższym IQ wymaga więc skupienia się na poprawie zarówno umiejętności sensomotorycznych, jak i poznawczych.

Źródło:

„Sensorimotor variability distinguishes early features of cognition in toddlers with autism”

iScience, volume 27 (9), 07 sierpnia 2024 r. (online)

tutaj

Podatność osób z autyzmem na doświadczenia traumatyczne (PTSD)

Osoby ze spektrum autyzmu mogą być szczególnie podatne na zespół stresu pourazowego (PTSD). Nawet łagodne czynniki stresujące, które zazwyczaj nie wpływają na innych (np. wejście do szczególnie hałaśliwego lub nieznanego miejsca) mogą wywołać u nich PTSD.

Wskazuje to na ich zwiększoną wrażliwość na doświadczenia traumatyczne. PTSD może nasilać niektóre cechy neuroatypowe, szczególnie powtarzalne zachowania (stimy).

Naukowcy odkryli w modelu zwierzęcym zmiany na poziomie komórkowym i strukturalnym w korze przedczołowej mózgu, z których wynika rozwój pamięci podobnej do PTSD u myszy z autyzmem. Przyczynia się to do zwiększonej wrażliwości na stres.

Obecnie trudno jest zdiagnozować PTSD u osób z autyzmem. Wczesne wykrywanie może mieć kluczowe znaczenie, zwłaszcza jeśli PTSD nasila podstawowe trudności związane z objawami spektrum autyzmu.

Źródło:
„Parvalbumin interneuron activity in autism underlies susceptibility to PTSD-like memory formation”
iScience, volume 27 (5), 15 kwietnia 2024 r. (online)
tutaj

Ryzyko znęcania się w szkole jest nawet trzykrotnie wyższe u dzieci z zaburzeniami neurorozwojowymi

W badaniu hiszpańskim 35% dzieci z ADHD w wieku szkolnym doświadczyło jakiejś formy znęcania się lub wykluczenia społecznego.

Problem jest większy u dzieci z objawami z wszystkich trzech sfer: deficytem uwagi, nadpobudliwością i impulsywnością.

58% dzieci w wieku szkolnym z ASD, u których występują problemy z zachowaniem oraz trudności w interakcjach społecznych i komunikacji, czuło się wyobcowanych/wykluczonych.

W przypadku współistnienia tych zaburzeń pojawiało się silniejsze poczucie izolacji społecznej.

Znęcanie się ma długotrwałe konsekwencje i zwiększa poziom lęku w w interakcjach społecznych. Posiadanie diagnozy ASD i/lub ADHD, a także poczucie bycia ofiarą nasila problemy emocjonalne, również w przyszłości.

Źródło:

„Self-perceived bullying victimization in pre-adolescents on the autism spectrum: EPINED study”

Autism, 16 kwietnia 2024 r. (online)

tutaj