ESDM
– to metoda, która łączy podejście oparte na zabawie relacyjnej
z metodami uczenia na podstawie analizy behawioralnej.
Poniższe
wyniki przedstawiają wtórny pomiar rezultatów tamtego badania.
48
dzieci z zaburzeniami ze spektrum autyzmu w wieku 18-30
miesięcy było poddane terapii ESDM lub terapii zachowań
społecznych przez dwa lata. Po interwencji (już w wieku 48-77
mies.) badano aktywność mózgu (EEG) podczas prezentacji twarzy
oraz zabawek. Grupę kontrolną stanowiły dzieci zdrowe w podobnym
wieku.
Typowe
niemowlęta i małe dzieci wykazują zwiększoną aktywność mózgu
podczas oglądania bodźców społecznych, podczas gdy dzieci z
autyzmem – bodźców nie społecznych.
73
procent dzieci, które były poddane interwencji ESDM, wykazało
większą aktywność mózgu podczas oglądania twarzy niż zabawek.
Podobnie dzieci zdrowe (71 procent). Większość (64 procent) z
adresatów terapii zachowań społecznych wykazała „autystyczny”
wzorzec, czyli większą aktywność podczas oglądania przedmiotów
niż twarzy. Tylko 5 procent przejawiało aktywność mózgu
charakterystyczną dla typowo rozwijających się dzieci.
Ponadto,
dzieci po ESDM prezentowały mniej problemów w zachowaniach
społeczno-pragmatycznych oraz poprawę umiejętności w komunikacji
społecznej (zdolność do inicjowania kontaktów, kontakt wzrokowy i
naśladownictwo).
Po
raz pierwszy wykazano, że wczesna interwencja behawioralna wpływa
na zmiany w mózgu, co wiąże się z poprawą zachowań społecznych
u małych dzieci z zaburzeniami ze spektrum autyzmu.
Źródła:
Journal of the American Academy of Child & Adolescent Psychiatry, vol. 51 (11), listopad 2012 r. (on-line: 31 sierpnia 2012 r.)
tutaj
ScienceDaily, 26 października 2012 r.
Journal of the American Academy of Child & Adolescent Psychiatry, vol. 51 (11), listopad 2012 r. (on-line: 31 sierpnia 2012 r.)
tutaj
ScienceDaily, 26 października 2012 r.
artykuł
o wcześniejszych badaniach po polsku:
Interia.pl,
10 listopada 2010 r.
