Najważniejsze zmiany to utworzenie dwóch zestawów cech podstawowych – zaburzenia komunikacji społecznej i interakcji społecznych oraz ograniczone i powtarzalne zachowania i zainteresowania. DSM-5 reorganizuje objawy w tych obszarach i rozbudowuje o preferencje sensoryczne i awersje. Ponadto nie będzie już wymagane stwierdzenie trudności związanych z autyzmem przed osiągnięciem trzeciego roku życia.
Rodzice
nie powinni się martwić, że proponowane zmiany w kryteriach
diagnostycznych i ponowna diagnoza autyzmu spowoduje wykluczenie ich
dzieci ze specjalistycznej opieki psychiatrycznej i medycznej,
twierdzi zespół naukowców z Weill Cornell Medical College (Cornell
University, New York).
Krytycy
DSM-5 obawiają się, że wśród wykluczonych szczególnie znajdą
się dzieci z obecną diagnozą PPD-NOS i zespół Aspergera.
Największe,
jak dotąd, i prawdopodobnie najbardziej rygorystyczne badania
pokazują, że 91 procent z 4453 dzieci w próbce z diagnozą
zaburzeń ze spektrum autyzmu na podstawie kryteriów wg DSM-IV, może
otrzymać również diagnozę ASD przy użyciu DSM-5. W opinii
autorów kryteria DSM-5 spowodowały zmniejszenie błędów
klasyfikacji.
W
badaniu wykorzystano trzy duże bazy danych zawierających informacje
z różnych okresów życia. Jest to zgodne z nowymi kryteriami,
które inaczej operacjonalizują objawy dla osób w różnym wieku.
Źródła:The American Journal of Psychiatry, vol. 169 (10)
