Osoby
z autyzmem przejawiają znacznie więcej zachowań agresywnych i
autoagresywnych niż zdrowe, szczególnie w połączeniu z
współistniejącą niepełnosprawnością intelektualną. Znaczące
agresywne zachowania wobec opiekuna lub innej osoby wydają się
komplikować życie ok. 35% dzieci i młodzieży z autyzmem.
Celem
badania, prowadzonego przez naukowców z Finlandii, była odpowiedź
na dwa pytania: czy chłopcy i dziewczęta z ASD i ilorazem
inteligencji powyżej 70 prezentują bardziej intensywne reakcje
agresywne niż ich rówieśnicy bez ASD, a także czy wskazówki
sytuacyjne (płeć i wiek napastnika) hamują te reakcje.
Grupę
badaną stanowiło 27 chłopców i 8 dziewcząt z autyzmem, grupę
kontrolną 35 dzieci dopasowanych pod względem płci, wieku i
ogólnej inteligencji.
Zastosowano
komputerowe urządzenie symulacyjne do badania biernej agresji
Pulkkinen (PAM).
Pierwszą
hipoteza: chłopcy z ASD pokażą bardziej intensywną, bierną
agresję niż chłopcy zdrowi, ale nie będzie żadnych różnic w
biernej agresji między dziewczynkami.
Druga
hipoteza: w kontrolowanej sytuacji informacje o płci i wieku
napastnika nie będą tłumić reakcji chłopców z ASD, podobnie jak
reakcji tych bez autyzmu, ale dziewczynki z ASD będą korzystać z
tych sygnałów.
Okazało
się, że nawet drobne ataki ze strony napastnika wywołały odwet
bardziej intensywny u chłopców z ASD niż bez autyzmu. Silne ataki
powodowały podobnie intensywny odwet u chłopców z obu grup.
Dziewczynki
z ASD reagowały mniej agresywnie niż te bez autyzmu. Zwiększająca
się intensywność agresji proaktywnej dostarcza pewnych informacji,
które umożliwiają złagodzenie biernej agresji, nawet wśród
dzieci, które mają trudności w przetwarzaniu informacji
społecznych z powodu ASD. Pokazuje to, że fenotyp agresji może
rzeczywiście być różny wśród chłopców i dziewcząt z
autyzmem. Ilość uczestników płci żeńskiej była bardzo mała w
tym badaniu, więc wynik należy traktować z ostrożnością i musi
on zostać potwierdzony w przyszłych badaniach z udziałem większej
próby.
Chłopcy
z ASD oraz bez tych zaburzeń nie wykorzystują hamujących sygnałów,
ale dziewczynki z ASD są w stanie korzystać z sytuacyjnych
wskazówek ze strony napastnika do zahamowania odpowiedzi agresywnej,
podobnie jak dziewczynki bez autyzmu.
Badanie
to pokazuje m. in., że chłopcy z autyzmem prezentują zaburzenia w
regulacji najwcześniejszej rozwojowo, biernej formy agresywnego
zachowania. Byłoby interesujące dowiedzieć się, jak przebiega ich rozwój w związku z pojawiającą się później aktywną
agresją.
Źródło:
Journal
of Autism and Developmental Disorders, 21
grudnia 2012 r. (on-line)
