Różnego
rodzaju substancje chemiczne mogą być odpowiedzialne za problemy
behawioralne. Wykazano, że ekspozycja na wysokie stężenie rtęci
prowadzi do zaburzeń rozwojowych. Matki mogą więc narażać dzieci
na poważne zaburzenia czynności układu nerwowego poprzez
spożywanie ryb w czasie ciąży. Dylematy dotyczące spożycia ryb
od dawna nie są obce lekarzom i rodzicom. Ryby są bogate m. in. w
kwasy omega-3, które są niezbędne dla rozwoju mózgu.
Jednak
nowe doniesienia, które czerpią z ponad 30 lat badań w Republice
Seszeli pokazują, że nie ma związku między prenatalną ekspozycją
na niskie dawki rtęci a zachowaniami autystycznymi.
Obecność
rtęci w środowisku jest powszechna, pochodzi ona ze źródeł
naturalnych oraz przemysłowych. Znaczna jej część znajduje się w
oceanach, gdzie trafia do łańcucha pokarmowego i ostatecznie do
ryb. Poziomy rtęci w rybach są na ogół niskie, pojawiają się
jednak obawy o skumulowane skutki częstego spożycia ryb.
Republika
Seszeli okazała się być idealnym miejscem do zbadania
potencjalnego wpływu na zdrowie regularnej, choć niskiej ekspozycji
na rtęć. W archipelagu wysp na Oceanie Indyjskim rybołówstwo jest
podstawowym źródłem odżywiania – mieszkańcy spożywają ryby w
tempie 10 razy większym niż populacja USA i Europy.
W
badaniu brało udział 1784 dzieci, młodzieży i dorosłych oraz ich
matek. Określano poziom prenatalnej ekspozycji na rtęć poprzez
analizę próbek włosów, które zostały zebrane od matek po
urodzeniu dziecka, a w związku z tym przybliżone stężenie rtęci
w pozostałych częściach ciała, również w ciele rozwijającego
się płodu. Poziomy te były od sześciu do dziesięciu razy większe
niż w USA i Europie.
Następnie
wykorzystywano kwestionariusze (wypełniane przez rodziców oraz
nauczycieli) do określenia, czy uczestnicy badania przejawiają
zachowania charakterystyczne dla autyzmu. Nie dają one ostatecznej
diagnozy, ale są powszechnie używane w USA jako narzędzia
przesiewowe i mogą sugerować konieczność dodatkowej obserwacji.
Pytania dotyczyły umiejętności językowych, komunikacji społecznej
i powtarzalnych zachowań.
Poziomy
rtęci u matek były następnie porównywane z wynikami testów ich
dzieci. Nie stwierdzono korelacji pomiędzy prenatalną ekspozycją a
zachowaniami ze spektrum autyzmu.
Źródło:
University of Rochester
Medical Center, 23 lipca 2013 r.
